Ισόβια σε ζευγάρι για το «θρίλερ των Σπετσών»

Καταδίκη για ανθρωποκτονία ναυτικού παρότι δεν έχει αποκαλυφθεί η σορός του

Μια νέα υπόθεση καταδίκης σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση χωρίς να έχει βρεθεί η σορός του θύματος αναδεικνύεται στα ελληνικά δικαστικά χρονικά. Υστερα από τις υποθέσεις του Αλεξ στη Βέροια, του επιχειρηματία Θανάση Κοροπιώτη και άλλες, το Κακουργιοδικείο του Πειραιά καταδίκασε σε ισόβια έναν 56χρονο ιδιώτη και την 41χρονη σύντροφό του για τη δολοφονία ενός 49χρονου ναυτικού στις Σπέτσες, του οποίου ωστόσο το πτώμα δεν έχει βρεθεί παρά τις επισταμένες έρευνες της ΕΛ.ΑΣ., κυρίως στα εγκαταλελειμμένα πηγάδια του νησιού. Μάλιστα το «θρίλερ των Σπετσών» αποτελεί πιθανόν οδηγό και για την εν εξελίξει δίκη στο Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο της Αθήνας της απαγωγής του 26χρονου οπτομέτρη Μάριου Παπαγεωργίου που έχει εξαφανιστεί και τα ίχνη του οποίου δεν έχουν ανακαλυφθεί. 


Η καταδίκη για ένα έγκλημα που έχει τεκμηριωθεί αλλά δεν έχει «αποκαλυφθεί» αποτελεί πλέον επιλογή των δικαστών. Και όπως ανέφεραν στο «Βήμα» νομικοί, «η μη ανακάλυψη του δολοφονηθέντος μπορεί να μη σημαίνει τίποτε αν από σειρά άλλων στοιχείων τεκμηριώνεται η ανθρωποκτονία. Και αν οι κατηγορούμενοι επιδιώξουν να βασιστούν στη μη ανακάλυψη του πτώματος για να σκορπίσουν αμφιβολίες και να δηλώσουν ότι δεν γνωρίζουν τίποτε, είναι για αυτούς μια επιβαρυντική περίσταση».

Αρχή της έρευνας των Αρχών στις Σπέτσες ήταν η εξαφάνιση του ναυτικού, ο οποίος ζούσε μόνος του σε κατοικία της πόλης των Σπετσών, στις 9 Δεκεμβρίου 2011, λίγα εικοσιτετράωρα αφότου είχε ταξιδέψει στην Ερμιόνη για να συναντήσει κάποιους συγγενείς του. Εκείνη την ημέρα το κινητό του έκλεισε ενώ μάταια τον αναζητούσαν οι συγγενείς του. Η Αστυνομία ανέλαβε την υπόθεση λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα ύστερα από αναφορές των οικείων του που δεν είχαν ανακαλύψει ίχνη του. Και οι αρχικές έρευνες της ΕΛ.ΑΣ. δεν απέδωσαν τίποτε. Η επόμενη κίνηση των αστυνομικών στις Σπέτσες ήταν να ζητήσουν την άρση απορρήτου του κινητού και των τραπεζικών συναλλαγών του ναυτικού, από τα οποία βρέθηκε η «άκρη του νήματος».

Οι έρευνες εστιάστηκαν σε έναν 56χρονο συγγενή του ναυτικού και στη 41χρονη σύντροφό του, για τους οποίους διαπιστώθηκε ότι ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι με τους οποίους επικοινώνησε ο εξαφανισθείς, και μάλιστα τους είχε επισκεφθεί και στο σπίτι τους λίγο προτού εξαϋλωθούν τα ίχνη του. Εκείνο ωστόσο που ήταν επιβαρυντικό για το συγκεκριμένο ζευγάρι που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του άφαντου ναυτικού προέκυψε από την έρευνα στις τραπεζικές συναλλαγές του. Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι άγνωστο πρόσωπο προχωρούσε σε αναλήψεις μέσω ΑΤΜ χρηματικών ποσών από τον τραπεζικό λογαριασμό του ναυτικού ακόμη και μετά την εξαφάνισή του. Οι αστυνομικοί επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους σε ανάληψη που είχε γίνει από τον λογαριασμό του μερικές ημέρες αργότερα, από ΑΤΜ στον Πλαταμώνα Πιερίας. Στο ίδιο μέρος φαίνεται να είχε μεταβεί εκείνες τις ημέρες το ζευγάρι των υπόπτων. Οι ίδιοι υποστήριξαν στους αστυνομικούς ότι είχαν πάρει την κάρτα συναλλαγών του 49χρονου ναυτικού προ της εξαφάνισής του με τη συναίνεσή του και ότι όσα χρήματα έπαιρναν από την τράπεζα του τα επέστρεφαν. Χωρίς ωστόσο να παρουσιάζουν στοιχεία πώς και πού έκαναν τις συναντήσεις με τον άτυχο και... άφαντο ναυτικό, και χωρίς επίσης να δίνουν μια πειστική απάντηση «γιατί ο 49χρονος που είχε άριστη υγεία χρειαζόταν "βοηθό" στις τραπεζικές συναλλαγές του».

Τον φάκελο της υπόθεσης, με τα στοιχεία σε βάρος του ζευγαριού, χειρίστηκε η Εισαγγελία Πειραιά, η οποία άσκησε δίωξη εναντίον τους για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Οι δύο κατηγορούμενοι κάθησαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Μεικτό Κακουργιοδικείο του Πειραιά πριν από μερικές ημέρες και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Στη διάρκεια της δίκης επανέλαβαν τους ισχυρισμούς τους ότι αγνοούν τι συνέβη με τον 49χρονο ναυτικό και μίλησαν για «οικειοθελή εξαφάνισή» του. Χωρίς να πείσουν τους δικαστές...

Σημειώνεται ότι πολυετής ποινή κάθειρξης είχε επιβληθεί στον αλβανό κακοποιό Αλκέτ Ριζάι για την περίπτωση εξαφάνισης του επιχειρηματία Θανάση Κοροπιώτη το 2003, ο οποίος φέρεται να δολοφονήθηκε στην Πάρνηθα για λόγους «ερωτικής εκδίκησης», λόγω λάθους του δράστη που τον μπέρδεψε με άλλο άτομο. Ιδια ήταν η τύχη των κατηγορουμένων για την εξαφάνιση του μικρού Αλεξ στη Βέροια το 2006, αλλά και τεσσάρων θυμάτων του Θεόφιλου Σεχίδη στη Θάσο το 1996.

Δημοσιεύτηκε στο helios plus στις 5 Φεβρουαρίου 2014