Ο λόγος για μία ομάδα καθηγητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που τα τελευταία δύο χρόνια αντιμετωπίζουν με περισσή αγάπη τα εφτά μικρά «στίγματα» του πενταγράμμου, τα κλειδιά και τους φθόγγους και "ταξιδεύουν" κάποιες βραδιές το κοινό τους σε παλιά και αγαπημένα μουσικά μονοπάτια jazz, rock και blues, αυτά που χάραξαν τη νεότητά τους και εξακολουθούν να τους γυρίζουν εκεί.
Το συγκρότημα δεν έχει κάποιο όνομα, είναι όμως ξακουστό ανάμεσα στους διαδρόμους, τα γραφεία και τις αίθουσες της πανεπιστημιακής κοινότητας– ενίοτε και έξω από αυτήν- ως «η μπάντα των 52-62» (το ηλικιακό όριο των μελών της) ή απλά ως «η ροκ μπάντα του ΑΠΘ»
Το ρεπερτόριό της είναι ως επί το πλείστον ξένο, με ιδιαίτερη προτίμηση στους κλασσικούς και διαχρονικούς Eric Clapton, Miles Davis, Santana, Doors, Beatles, Blues Brothers κ.ά.Μία τέτοια «παρεΐστικη» συναυλία έδωσαν, χθες το βράδυ, στο εστιατόριο του Τελλόγλειου, για να «ανεβάσουν τα αίματα», όπως λένε οι ίδιοι, ύστερα από δύο εβδομάδες ηρεμίας από τις διακοπές του Πάσχα. Τους παρακολουθήσαμε να τα «δίνουν όλα» επί σκηνής, άλλοτε σε έντονα ροκ ρυθμούς με τα «Sweet Home Chicago», «Knocking on Heavens Door», «Cocaine» και άλλοτε σε πιο απαλούς και ταξιδιάρικους ήχους jazz και blues, όπως «All Blues», «Caress me baby», «Ain't no Sunshine», «Yesterday», ακόμη και σε ενδιαφέρουσες διασκευές funky τραγουδιών για κιθάρα όπως το «Chitlins con Carne».
Σχολιάζοντας τις αντιδράσεις των fans, οι καθηγητές–ρόκερς, θέλουν να είναι ταπεινοί: «Μας αρέσει να παίζουμε για τους φίλους μας» λένε. Ωστόσο, είναι εντυπωσιακή η θέρμη, με την οποία υποδέχεται το ακροατήριο τις συναυλίες τους, η συμμετοχή και η εκδηλωτικότητα, που δεν άφησαν αδιάφορο τον πρύτανη και τον αντιπρύτανη, οι οποίοι δε δίστασαν κάποιες στιγμές να συνοδεύσουν φωνητικά ή χορευτικά το μουσικό σχήμα.Όπως σε όλα τα συγκροτήματα, έτσι και στο συγκεκριμένο, τα μέλη του συναντιούνται συχνά τα βράδια για τις πρόβες τους, συνήθως σε ιδιωτικούς χώρους, και ηχογραφούν στο σύγχρονο στούντιο του τμήματος Ηλεκτροακουστικής του ΑΠΘ. Οι συναυλίες τους γίνονται χωρίς ιδιαίτερο λόγο ή για να συνοδεύσουν κάποιο γεγονός ή εκδήλωση του πανεπιστημίου.
Σε μία από αυτές, που πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο στο Noesis (Πλανητάριο), στην οποία παρουσιάστηκε το βιβλίο για τη ζωή του διάσημου Ιταλο-Αμερικανού κιθαρίστα της jazz και συνθέτη Pat Martino (Πατ Μαρτίνο), η μπάντα των 52-62, έκανε τον φημισμένο καλλιτέχνη να σηκωθεί από την καρέκλα του και να παίξει μαζί τους, στο πάρτυ που ακολούθησε της εκδήλωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάντε το σχόλιό σας!