Αστυνομικοί των ΜΑΤ και της ΔΕΛΤΑ στο εδώλιο

Χρειάστηκε να περάσουν δυόμισι χρόνια από την άγρια ​​καταστολή των διαδηλώσεων του Μεσοπροθέσμου τον Ιούνιο του 2011, να μεσολαβήσουν αλλεπάλληλες μηνυτήριες αναφορές και να κινητοποιηθούν τα θύματα της απροκάλυπτης αστυνομικής βίας, για να παραπεμφθούν τελικά σε δίκη 18 αστυνομικοί των ΜΑΤ και της ομάδας ΔΕΛΤΑ που είχαν συμμετάσχει ενεργά στα επεισόδια.

Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που δικάζονται αστυνομικοί για άσκηση υπερβολικής βίας κατά διαδηλωτών. Είναι όμως από τις σπάνιες. Ειδικά όταν η δίωξη στρέφεται κατά του πυρήνα των δυνάμεων καταστολής, των «ηρωικών» ΜΑΤ, τα οποία εγκαλούνται για μια σειρά από έκνομες ενέργειες.


Η αυριανή δίκη αποτελεί δικαίωση για όλους αυτούς που από την πρώτη στιγμή είχαν καταγγείλει τον υπέρμετρο ζήλο των οργάνων της τάξης. Οσοι είχαν κατεβεί στο κέντρο της πόλης για να πάρουν μέρος στη μεγαλειώδη συγκέντρωση και διαδήλωση, ήρθαν αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή επίδειξη κρατικής βίας και αυθαιρεσίας, η οποία περιελάμβανε, εκτός του ξυλοδαρμού, και αλόγιστη ρίψη χημικών ουσιών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρο το κέντρο της πόλης θύμιζε εκείνη την ημέρα Νταχάου, ενώ η «Ελευθεροτυπία» στο πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της έκανε λόγο για «Οργιο κρατικής τρομοκρατίας» από τις δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ.

Αυτό που προξενεί αλγεινή εντύπωση στο βαρύ κατηγορητήριο είναι η διαπίστωση ότι οι φύλακες της τάξης τραυμάτισαν σοβαρά πολίτες, όπως ο πρόεδρος των εργαζομένων του νοσοκομείου «Ελπίς», με τις μεγάλες πέτρες και τα μάρμαρα που πέταγαν στους διαδηλωτές!

Οι δικαστικές αρχές, αφού έλαβαν υπόψη τα πιστοποιητικά που προσκόμισαν από τα δημόσια νοσοκομεία τα θύματα των αστυνομικών, καθώς και δεκάδες άλλες μαρτυρίες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι λεγόμενες δυνάμεις της τάξης όχι μόνο έθεσαν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των διαδηλωτών, αλλά εγκατέλειψαν αβοήθητους τους τραυματισμένους πολίτες, παρεμποδίζοντας για πολλή ώρα τα ασθενοφόρα να φτάσουν στην περιοχή για να τους δώσουν τις πρώτες βοήθειες.

Ανάμεσα στους τραυματισμένους ήταν και ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών, Κ. Λουράντος, ο οποίος έπαθε, όπως και εκατοντάδες άλλοι, λιποθυμικό σοκ και δύσπνοια από τα χημικά.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη δικαστική κατάληξη της υπόθεσης. Αυτό όμως που γνωρίζουμε πολύ καλά είναι ότι η δίκη αυτή, όταν διεξαχθεί, θα πρέπει να αποτελέσει σημείο αναφοράς και καταδίκης της υπερβολικής, απρόκλητης αστυνομικής βίας. Οι καταγγελίες των πολιτών για τα φαινόμενα κρατικής αυθαιρεσίας πρέπει να δικαιωθούν. Είναι ζήτημα δημοκρατίας.

Πηγή Enet.gr